Ufak bir Kaçamak ve Aralikli Oruca Devam!

Ufak bir Kaçamak ve Aralikli Oruca Devam!

Her kaçamak hedefinize varış sürecinizi biraz uzatıyor fakat işin güzel kısmı şu ki bir süre sonra kaçamak yapmaya olan isteğiniz azalıyor. Ayrıca bunu yaptığınızda büyük bir vicdan azabı duyuyorsunuz. Adeta vücudunuza eziyet ettiğinizi hissediyorsunuz.

Ben ki "Tatlısız bir hayatı düşünemiyorum" diyen bir kişi olarak ağzıma tatlı koymuyorum. Ta ki düne kadar. Sürpriz doğum günü pastamla karşılaşınca ne yazık ki yemiyorum diyemedim. Yanında da 3 dilim cevizli baklava yedim.

Sabahtan yarım saat yürüyüş, hafif tempolu koşu yapmıştım.

Evet, öğlen yemeğindeki misafirlerimizle birlikte yavaş yedim fakat normalde yemediklerimi de yedim. Yavaş yedim. Mesela pilav yemiyorum, ablam kol böreği yapmıştı. Pilav da yedim, kol böreği de yedim. 

15:30'da pastayı kestik ve o saatten sonra hiçbir şey yemedim. İşin ilginç kısmı bu kan şekeri yükselişinden sonra bile açlık hissetmememdi. Böylece sonrasında hiçbir şey yeme ihtiyacı hissetmedim.

15:30'dan öğlen 12:00'ye kadar oruç halinde geçirdim. Ki böylece yapmak zorunda kaldığım hatayı telafi etmiş oldum. Ayrıca sabah yine 30-35dk civarında yürüyüş yaptım.

Sonrasında güzel bir kahvaltıyla güne başladım. Kremalı omlet, 1 dilim fava, domates, peynir, zeytin şeklinde.

Akşamı da et, fava, salata şeklinde geçireceğim.

Aralıklı oruç ve ketojenik diyet hayat değiştirir. Yeter ki okumaya, izlemeye, öğrenme karşı bir  açlığınız olsun. Yemeklere karşı olan açlığınız zaten azalacak ve bitecek. :)

Bir yerden başlamak lazım, hayat geçiyor.

Vesselam